Dział: Strefa Inspiracji

Cisza będzie zwyciężać wszędzie tam, gdzie pracownik będzie obawiał się psychologicznych konsekwencji dla siebie. Czy opłaca się organizacji tworzyć atmosferę, w której pracownicy nie zgłaszają uwag i siedzą cicho? Zdecydowanie nie. Dlatego to organizacja, a konkretnie menedżerowie zespołów powinni zadbać o taką atmosferę, w której pracownikowi będzie się opłacało tę ciszę przerwać. Atmosferę bez strachu.

W marcu 2021 r. minął rok, odkąd dotychczas znany nam przewidywalny (a przynajmniej pozornie) świat wywrócił porządek do góry nogami. Początek pandemii, próba odnalezienia się w nowej rzeczywistości, radzenie sobie z niepewnością w różnych kontekstach życia – wszystko to stało się dla nas nową normalnością. Sytuacja poniekąd zmusiła nas do tego, co psychoterapeuci Gestalt nazywają twórczym przystosowaniem, tzn. do korzystania z dostępnych zasobów przy jednoczesnym uwzględnianiu ograniczeń. Innymi słowy, niemal każdy z nas musiał zadać sobie pytanie, w jaki sposób ma dalej funkcjonować w tej rzeczywistości i dostosować do tego nowe lub przynajmniej zmodyfikowane działania i zachowania.

Na przełomie 2017/2018 proces rekrutacji w CONTMAN przeszedł całkowitą metamorfozę. Jeszcze niedawno mieli oni spory problem z pozyskaniem kandydatów. Poświęcili jednak kilka miesięcy pracy, aby zmienić ten proces o 180 stopni. Udało im się z sukcesem wprowadzić zmiany i zwiększyć zainteresowanie swoimi ofertami o 700%.

Peter Drucker pisał, że „najbardziej rzadkim zasobem w każdej organizacji są odpowiedni ludzie”. Zakładając, że na naszym pokładzie mamy tych odpowiednich, którym chce się chcieć, pozostaje nam odpowiednio wykorzystać ich zaangażowanie. Świetnym pomysłem mogą okazać się wewnętrzne programy ambasadorskie.

Niewolnicy, senatorowie, cesarz, żołnierze, generałowie, prezydenci i przedsiębiorcy – co może łączyć osoby, które moglibyśmy opisać tymi słowami? Wiele z nich musiało mierzyć się z niesamowitymi przeciwnościami losu, ale też osiągało niesamowite rzeczy pomimo wyzwań, które się przed nimi pojawiały. Często odznaczały się spokojem, odpornością psychiczną, rezyliencją albo tym, co Nicolas Taleb nazywa antykruchością. Niektóre z nich łączy coś jeszcze – były stoikami.

Już od ponad roku pracujemy zdalnie. Zdążyliśmy trochę okrzepnąć. Jak to zwykle bywa – przywykliśmy. O ile ze względu na okoliczności zaakceptowaliśmy konieczność utrzymywania zawodowych kontaktów wyłącznie za pomocą rozmów mailowych, telefonicznych i wideokonferencji, o tyle dla wielu niespodzianką było poznanie klientów w piżamach, przyjmowanie kurierów w czasie spotkań na szczycie czy nawet wyznaczanie przerw zgodnie z harmonogramem stworzonym przez przypalający się obiad szefa. Mieliśmy okazję obserwować tak wiele gaf, że nadeszła pora, by spisać te najważniejsze i przypomnieć sobie nieco o savoir-vivre, który mimo że nie wyszedł do biura, w godzinach pracy wciąż biznesowy pozostaje.

Coraz częściej słyszy się o biznesie odpowiedzialnym społecznie, o kampaniach CSR czy zarządzaniu firmą w myśl zasad zrównoważonego rozwoju. O tworzeniu misji nakierowanej na troskę o środowisko, społeczności lokalne czy chociażby uczciwość biznesową. Zainteresowanie tą tematyką jest coraz powszechniejsze. Dlaczego? Jakie są powody podejmowania się działalności CSR przez tak wiele firm? W jaki sposób należy podejść do tematyki odpowiedzialnego biznesu?

W jaki sposób rozmawiać ze swoim potencjalnym pracodawcą o umiejętnościach językowych? Jak przygotować się do rekrutacji, która ma je zweryfikować? Czy istnieje sposób na pokonanie bariery językowej i związanego z nią stresu? Wszystkie te pytania ESKK zadało ekspertom i opracowało vademecum dla kandydatów, którzy nie wiedzą, jak podejść do swoich językowych zdolności.