Perspektywa HR i zarządu. Case study Appunite. Bezpieczeństwo psychologiczne jako kluczowy czynnik warunkujący efektywność zespołów i jednostek

Bezpieczeństwo psychologiczne – czym jest i nie jest?

Karol zainteresował się tematem bezpieczeństwa psychologicznego, kiedy zaczął czytać o nowoczesnych praktykach zarządzania. Śmiało przyznał, że wywodzi się ze środowiska przedsiębiorców (rodzice są przedsiębiorcami) i kiedy oni prowadzili swoje biznesy w latach 90. XX w., coś takiego jak bezpieczeństwo psychologiczne nie było rozpatrywane jako istotny czynnik wpływający na performance zespołów. Pytanie, które przyświecało Karolowi, to: czy praktyki, które stosujemy, rozwiązują problemy, jakie napotykamy? Co więcej, interesowało go jedno: jak pracować efektywnie? Mając w głowie te pytania, rozpoczęły się poszukiwania kolejnych, nieszablonowych podejść do różnorakich kwestii z zarządzania zasobami ludzkimi. Pojawiły się takie książki jak Reinventing organizations, Radical candor czy Brave the work. Te pozycje dostarczały inspiracji, których poszukiwał. Na tej ścieżce całkiem przypadkowo stanęła również jeszcze jedna książka: 
The fearless organizations, napisana przez profesor Harvardu Amy C. Edmondson. Jeśli chodzi o Aleksandrę, to temat bezpieczeństwa psychologicznego pojawił się również przypadkowo, podczas szukania różnorakiej literatury na styku biznesu i psychologii. Potrzebowałam przełożyć pewne zainteresowania psychologiczne na tematy okołobiznesowe i tak się złożyło, że w tamtym czasie, ponad dwa lata temu, jedna z moich byłych wykładowczyń poleciła mi książkę wcześniej wspomnianej autorki.
Bezpieczeństwo psychologiczne to, piszą...