W tradycyjnym rozumieniu work-life balance odnosi się do odróżnienia ról związanych z aktywnością zawodową i zarabianiem pieniędzy od tych, które spełniane są poza pracą: w domu, w gronie przyjaciół, w ramach zainteresowań itp. Oznacza to, że sensem równowagi jest podejmowanie różnych funkcji i niełączenie ich. W pracy spełniamy role związane z naszymi obowiązkami zawodowymi, po godzinach jesteśmy nie pracownikami czy specjalistami, lecz przyjaciółmi, partnerami lub rodzicami. Równowaga jest utrzymana wtedy, gdy w naszym odczuciu każdej z tych ról poświęcamy odpowiednią ilość czasu oraz czerpiemy z nich satysfakcję. Nasze zaangażowanie może być dynamicznie przenoszone między obszarami pracy i życia prywatnego, może się też zmieniać z czasem - istotą jest odczuwana spójność i uzupełnianie się podejmowanych zadań. Balans to uniknięcie konfliktu ról i zachowanie względnej kontroli (Kalliath, Brough, 2008). Badacze tematu zwracają także uwagę na istotną rolę wyznaczania granic między życiem zawodowym i prywatnym (zob. Clark, 2000). W tym przypadku kluczowe jest to, w jaki sposób osoba kształtuje dwa oddzielne światy, związane z pracą i domem, które pozostają w ciągłej interakcji między sobą. Zgodnie z tą teorią sensem work-life balance nie jest utrzymanie równowagi, lecz umiejętność poruszania się między tymi światami, przekr...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 6 wydań magazynu "HR Business Partner"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
- ...i wiele więcej!