Elastyczna organizacja czasu pracy

Dzięki nowelizacji Kodeksu pracy, od 23 sierpnia 2013 r. przedsiębiorcy mogą stosować ruchomy czas pracy, który umożliwia pracownikom pogodzenie aktywności zawodowej z ich życiem osobistym. Istnieją jeszcze inne instrumenty pozwalające na bardziej elastyczną organizację czasu pracy, a możliwość ich zastosowania zależy w głównej mierze od rodzaju branży, specyfiki zajmowanego stanowiska pracy, a przede wszystkim chęci i decyzji pracodawcy.

Ruchomy czas pracy

Ruchomy czas pracy, rozumiany jako rozkład, a nie system czasu pracy, wprowadzony w art. 1401 Kodeksu pracy, służy łatwiejszemu godzeniu życia zawodowego z osobistym oraz bardziej racjonalnej organizacji czasu pracy.
Prawo pracy przewiduje dwa sposoby wprowadzenia ruchomego czasu pracy:

1. określenie różnych godzin rozpoczynania pracy w dniach, które zgodnie z przyjętym rozkładem są dla pracownika dniami pracy, lub
2. określenie przedziału czasu, w którym pracownik decyduje o godzinie rozpoczęcia pracy w dniu, który zgodnie z tym rozkładem jest dla pracownika dniem pracy.

Co ważne, ponowne wykonywanie pracy w tej samej dobie pracowniczej w tym rozkładzie czasu pracy nie będzie stanowić pracy w godzinach nadliczbowych. Nadal jednak należy pamiętać, że wykonywanie pracy zgodnie z ruchomym czasem pracy nie może naruszać prawa pracownika do dobowego i tygodniowego odpoczynku.
Ruchomy rozkład czasu pracy ustala się:

• w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi, a jeśli nie jest to możliwe, pracodawca uzgadnia treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi, albo
• w porozumieniu zawieranym z przedstawicielami pracowników, wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy – jeżeli u pracodawcy nie działają zakładowe organizacje...