Jak wyleczyć dwie choroby organizacji: mailozę, spotkaniozę i osiągnąć prawdziwy well-being?

Można powiedzieć, że wszystkie te działania dość skutecznie obniżają „gorączkę” w sytuacjach przeciążenia i zmęczenia oraz skutecznie uśmierzają dyskomfort i „ból” pracowników, związany z odczuwaną frustracją, czy zniechęceniem. Działają też mocno profilaktycznie w obszarze zdrowia psychicznego i to jest ich niezwykle ważna funkcja.
Niestety, nie dotykają źródeł problemu, jakie leżą najczęściej u podstawy niskiego poziomu dobrostanu pracowników, a jest to kolejny krok w budowaniu kultury well-beingu w organizacji. Ten krok polega m.in. na konsekwentnym i świadomym eliminowaniu wysokiego tempa pracy, krótkich deadline’ów, mnogości zadań i priorytetów oraz idących za tym spotkań, konieczności wysyłania maili i „ASAP-ów”. Obecne programy w dużej mierze budują do tego podwaliny – wzmacniają pracowników, dają im narzędzia i techniki oraz przyzwolenie na ich stosowanie. Nie robią jednak jednej ważnej rzeczy – nie zmieniają kultury pracy, jaka obowiązuje w danej organizacji. Jednym słowem: leczą, ale nie uzdrawiają.
Warto też podkreślić, że podejście do well-beingu oparte na adresowaniu skutków, a nie źródeł problemów, na głębszym poziomie niejako wzmacnia kulturę pracy, która w niektórych firmach przybiera ekstremalną formę (praca ponad 50 godzin w tygodniu) i prowadzi do wypalenia, chorób fizycznych i problemów w obszarze zdrowia psychicznego. Nie tworzy też klarownej odpowiedzi na postawę pracowników, wyrażającą się zdaniami, które bardzo często słyszę na salach szkoleniowych: „I tak nic z tym tempem pracy nie zrobimy”, „To zarząd powinien coś zmienić”, „Mamy tyle pracy, że firma powinna zatrudnić więcej osób”, „Za to, co robimy, powinniśmy dost...